Wat wil de ILT bereiken?

Met dit programma wil de ILT de uitstoot van verontreinigende gassen door schepen verminderen en de afgifte van scheepsafval bevorderen. Dit doet zij op de volgende manieren:

  •  Via risico-detectiemethoden zijn potentiële overtreders en schepen beter te identificeren voor inspectie. De ILT maakt gebruik van verschilllende methoden zoals: remote sensing-technieken, risicoprofielen en voorspellende modellen op grond van data.
  • Via samenwerking en informatie-uitwisseling met andere landen en diensten werkt de ILT meer informatiegestuurd en risicogericht. Daarnaast pakt ze overtreders effectiever aan.
  • Via ketenonderzoek en monsternames bevordert de ILT de levering van de juiste kwaliteit scheepsbrandstof.
  • Via risicoprofielen en gerichte thema-inspecties draagt de ILT bij aan het verminderen van het aantal schepen dat onnodig scheepsafval loost of verbrandt.
  • 90% van de inspecties in de Nederlandse havens is gebaseerd op risicodetectie-instrumenten.
  • De methoden voor risicodetectie kennen een grotere betrouwbaarheid dan in de beginfase.
  • Naleving verbeteren doordat overtreders via een proces-verbaal in een vervolgingstraject door het Openbaar Ministerie belanden.
  • Actiever input geven door Nederland, waaronder de ILT, aan Europese overlegstructuren.
  • De ILT sluit meer samenwerkingsovereenkomsten met Europese partners op het gebied van data-uitwisseling en innovatie, remote sensing of andere samenwerking in toezicht.
  • De ILT heeft beter zicht op de (actuele) kwaliteit van scheepsbrandstoffen en borging van de kwaliteitsbewaking door de sector van bunkerleveranciers.
  • De ILT heeft een beter beeld van de hoeveelheid, herkomst en samenstelling van scheepsafval en van de risicovolle spelers en lozingen in de keten. Op basis hiervan bouwt de ILT risicoprofielen.

Hoe wil de ILT dit bereiken?

Het programma zet een mix van interventies in: van verkenningen en analyses tot monsternames en inspecties. Van communicatie en conferenties tot stakeholdergesprekken en samenwerkingsconvenanten. Van snuffelpalen en drones tot databestanden van ondertoezichtstaanden.

Snuffelapparatuur

In 2020 heeft de ILT een landelijk dekkend systeem van ‘remote sensing’. Ze gaat inspecteren met vaste en mobiele snuffelapparatuur bij de zeehavens van Nederland en boven (een deel van) de territoriale wateren.

Europese samenwerking

De ILT deelt ervaringen en best practices met Europese toezichtpartners en werkt aan een gedeeld beeld in Europa over de voordelen van risico- en informatiegestuurd werken.

Monsters

Met ingang van 1 januari 2020 geldt wereldwijd een aanscherping van de regelgeving voor het gebruik van zwavelhoudende scheepsbrandstof op open zee. De ILT werkt samen met andere landen aan een methode om vast te kunnen stellen of een schip hoogzwavelige scheepsbrandstof (meer dan 0,5%) voorhanden heeft of gebruikt. Door analyse van logfiles kan de ILT ook schepen inspecteren met een ‘Exhaust Gas Cleaning System’. Een belangrijker instrument voor de ILT is het nemen van monsters in Nederlandse havens.

Waarom doet de ILT dit?

Minder luchtvervuiling

Met dit programma wil de ILT de luchtvervuiling tegengaan die ontstaat door de uitstoot van vervuilde verbrandingsgassen door schepen. Er gelden al regels voor de uitstoot van SO 2. Deze zijn al streng voor het SECA-gebied en worden per 2020 ook aangescherpt voor alle andere wateren. Ondanks de beschikbaarheid van laagzwavelige scheepsbrandstof en luchtwassers, maakt nog niet iedere ondernemer hier gebruik van. In havens leeft circa 10% niet na, op zee is dat aandeel mogelijk hoger. Voor andere vervuilende emissies door de zeevaart (o.a. NO 2, CO 2, PM 2,5) zijn nauwelijks regels. Voor emissies NO 2 gelden alleen eisen bij de keuring van een prototype scheepsmotor. In het dagelijkse gebruik worden geen metingen uitgevoerd die checken of de daadwerkelijk ingebouwde scheepsmotor ook geschikt is en blijft gedurende de levensduur.

Minder illegale lozing van afval in zee

Het lozen van (verontreinigd) scheepsafval in zee tast het mariene milieu aan. De scheepvaart produceert afval dat bestaat uit ladingrestanten, smeermiddelen en huishoudelijk afval. Onder bepaalde voorwaarden is het toegestaan om scheepsafvalstoffen in kleine hoeveelheden te lozen. Ook is de verbranding aan boord in een geschikte verbrandingsinstallatie toegestaan. Het afgeven aan de wal is een van de gecontroleerde mogelijkheden om zich op een verantwoorde wijze te ontdoen van scheepsafval. Die afgifte kost echter geld én tijd: 2 factoren die een belangrijke oorzaak zijn om scheepsafval illegaal te lozen. De milieuschade is ruim € 2 miljoen. Oorzaken en risicospelers zijn nog niet scherp in beeld.